คอลัมน์ “รู้จริง ถิ่นเฮา”
โดย “น้องดอกคูน”
….เรื่องเล่า อ่านสนุก ซอกมุมของบรรพบุรุษ และมองออกไปเบื้องหน้า ในบริบทของ เศรษฐกิจ สังคม การเมือง เมื่อทุกเรื่องม้วนร้อย เป็นมิติเดียวกัน เหลืองสะพรั่งของดอกคูณ และ เสียงแคน แล่นแต้ มาแล้ว………….        

สายฝนโปรยตัว น้ำจากฟ้า ประกาศว่า “ฤดูฝน”  มาแล้ว ฝนมาช่วยเติมความชุ่มชื่น นาไร่ ต้นกล้า ใบหญ้า และสรรพสิ่ง เพราะน้ำ คือ ชีวิต…..

ชาวพุทธ จึงมีพิธี “ถวายเทียน” ในห้วงเวลาที่พระภิกษุ ต้อง จำวัด ตลอดฤดูฝน กลายเป็นประเพณี อันยิ่งใหญ่ของชาวไทย “ถวายเทียน ถวายผ้าอาบน้ำฝน” จึงเป็นของคู่กัน ตามฤดูกาล ธรรมะ คือ ธรรมชาติ ไงล่ะ……..

พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรรามาธิบดีศรีสินทรมหาวชิราลงกรณ  พระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระราชทาน “เทียนพรรษา”  เป็นปีที่ 2 และ สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี  ทรงพระราชทาน “ผ้าอาบน้ำฝน“  เป็นปีแรก ให้กับชาวขอนแก่น-บ้านเฮา -12 กรกฏาคม 2565 ท่านผู้ว่าราชการจังหวัดขอนแก่น-ดร.สมศักดิ์  จังตระกุล  พร้อมคณะ บินไปรับพระราชทาน ที่ กทม. และนำกลับมา สมโภช ที่บริเวณพื้นที่หน้าศาลากลางจังหวัดขอนแก่น  จากนั้น จะนำไปประดิษฐานที่ วัดธาตุ พระอารามหลวง ตลอด 3 เดือนของพรรษานี้

การสมโภช หมายถึง การฉลอง ในพิธีมงคล อาจมีมรสพ มาสร้างความรื่นเริง สร้างความสุข สนุกสนาน

ขอนแก่น-บ้านเฮา เป็นเมือง “หมอแคน แดนหมอลำ”   สถานการณ์โควิด-19  ที่ยาวนานกว่าสองปี จึงเป็นโอกาสดี ที่หมอลำ จะได้มีโอกาส “เปิดวิก”  ทีมงานนับร้อยชีวิตได้กลับคืนเวทีอีกครั้ง ทั้ง 4 คณะ ก้าวขึ้นเวที ประชันกันเต็มพิกัด ได้แก่  รัตนศิลป์อินตาไทยราษฏร์, อีสานนิวเจน,ระเบียบวาทะศิลป์ และ หมอลำนามวิค

งานโชว์ หมอลำ จึงเป็นเรื่องของการตอบ “โจทย์ใจ” ของทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง ความอลังการ์ แสง สี เสียง กลายเป็นศิลปินคนรุ่นใหม่ที่มีพัฒนาการ พวกเขา รักในความเป็นหมอลำ ที่พร้อมจะเข้าถึง ฝึกฝน เป็นงานอาชีพ ที่ภาคภูมิใจ ไม่น้อยไปกว่าอาชีพอื่นๆ

ตามประเพณี เทียนพระราชทาน จะนำไปประดิษฐานไว้ ที่วัดหลวงประจำจังหวัด  ขอนแก่น-บ้านเฮา มีวัดหลวง 4 แห่ง คือ วัดธาตุ  วัดศรีจันทร์ วัดป่าแสงอรุณ และวัดหนองแวง

ปีนี้-2565 เทียนพระราชทาน นำไปประดิษฐานที่  “วัดธาตุ พระอารามหลวง”

….สายฝน เทียนพรรษา และหมอลำ จึงเป็นเรื่องที่เรียงกันมา เกิดอาการกระจายความสุข ระหว่างกัน ตลอดฤดูฝนนี้…