คอลัมน์ “รู้จริง ถิ่นเฮา”
โดย “น้องดอกคูน”
….เรื่องเล่า อ่านสนุก ซอกมุมของบรรพบุรุษ และมองออกไปเบื้องหน้า ในบริบทของ เศรษฐกิจ สังคม การเมือง เมื่อทุกเรื่องม้วนร้อย เป็นมิติเดียวกัน เหลืองสะพรั่งของดอกคูณ และ เสียงแคน แล่นแต้ มาแล้ว………….        

         คนที่ทำอาชีพนั้นๆ ยาวนานเกิน 20-30 ปี เราเรียกว่า เป็นภาษาวิชาการว่า “ผู้ชำนาญการ” หากเป็นภาษาวงการพัฒนาบุคคลากร เรียกว่า  “มืออาชีพ”  อาจเติมเป็น “ชั้นครู” ภาษาวัยรุ่น เรียกว่า “ขั้นเทพ”

         สาระ และความมี “แก่น”  ของภาษาและความหมาย ด้วยภาษาสวยๆ ความหมายลุ่มลึก กินใจ ต้องยุคเมื่อ 20-30 ปี ที่ผ่านมา แต่หลังจากนั้น ดูว่า จะฉาบฉวย มาไว เคลมไว แจ้งเกิดเร็ว พอๆกับการแจ้งดับ ก็ไว อีกเหมือนกัน

         น้กร้อง ศิลปิน ก็เช่นกัน ยุค “แฟนฉัน” ดังจากอดีต คนฟังที่โตตามวัยกันมา จึงเป็นแฟนคลับเหนียวแน่น ร้องเพลงคลอตามกันได้ทุกเพลง…จึงสนุกทุกครั้งของเวทีคอนเสิร์ต

         ศิลปิน รุ่นแฟนฉัน มักมีเพลงเอกประจำตัว นับนิ้วดู อาจมีเพียงเพลงเดียวที่สร้างชื่อ ดังเป็นพลุแตก ชั่วข้ามคืน ร้องกันทั่วประเทศ จนมาถึงวันนี้ ก็ยังขายได้ ต้องชื่นชม นักแต่งเพลง ที่ร้อยความหมายดีๆ เพลงเป็นอมตะ มีจินตนาการทุกครั้งที่ฟัง ไม่ว่าจะเป็น เพลงรัก หวานๆ ซึ้งๆ   เพลงร็อค เพลงคนอกหัก รักคุด

         “ 5 Divas @KKC ” จึงเป็นการตอบโจทย์ ของกลุ่มสาวๆ ยุค 60’  70’ เป็นศิลปิน ที่พวกเขา หลงไหล หลงรัก พอปล่อย แผ่นประชาสัมพันธ์ ออกไป มีเสียงขาน ตอบรับทันที และดูเหมือนว่า แอบคอยอยู่นานแล้ว  พอมีใครสักคนจัด…พวกนางร้อง ฮาโลฮา ขานรับทันที เพราะมีทุนเชื้อไฟเดิมกันอยู่แล้ว ……….

ปุ๊-อัญชลี  จงคดีกิจ ตุ๊ก-วิยะดา โกมารกุล อุ้ย-รวิวรรณ จินดา เจี๊ยบ-นนทิยา จิวบางป่า มัม-ลาโคนิค

         ศิลปิน นักร้องระดับตำนาน ไล่เรียงวัยตั้งแต่เฉียดหลักหก จนถึงเฉียดหลักเจ็ด ที่ยังรักษารูปร่าง เสียงสวย เสริฟแฟนคลับ อิ่ม เต็มอารมณ์ พวกเธอตั้งใจ บินมาเพื่อการนี้ สมใจ ทั้งคนร้อง คนฟัง……..สามชั่วโมง เต็มๆ……เวลาหมดลงแบบไม่รู้ตัว……

บัตร 234 ที่นั่ง ขายหมดเกลี้ยง หลังหักค่าใช้จ่าย นำมอบให้สมาคมส่งเสริมวัฒนธรรมหญิงจังหวัดขอนแก่น เพื่อนำไปทำกิจกรรม ในพื้นที่ กับสตรีชาวขอนแก่น เป็นลำดับไป

…………………………………………

         เก็บเกร็ด เรื่องเล่า ให้พอสนุกสนาน แบบเม้าท์มอย ศิลปิน ว่า… รักษาความเป็น “ตำนาน”ได้อย่างไร เช่น เสียงอันทรงพลัง รูปร่าง ที่สมส่วน ยกเว้นบางคนที่อวบอิ่มขึ้นบ้าง ตามวัย

         พอรวบยอดได้ว่า :  ต้องนอนเยอะหน่อย เพื่อพักร่างกายตัวเอง บนเวทีต้องกินน้ำอุณหภูมิปกติ-ห้ามกินน้ำเย็น ออกกำลังกายบ่อยๆ เท่าที่จะทำได้ กินอาหารปกติให้ครบสามมื้อ  ดื่มได้ ตามใจปรารถนา ขยันหัวเราะ ไม่เครียด ดูว่าเป็นสูตรปกติ ของใครๆ อยู่แล้ว เพียงต้องเคร่งวินัย

         เท่านั้นเอง

         มีคำถามเล็กๆ แอบซอกซอน ว่า พี่มัม ยังมี “งู” ไหม อ่ะ…ทะลึ่งตึงตังล่ะ…”ยังมีซิย่ะ”  เขาก็มีวิธีเก็บงำ แหละ จะถามทำไหม เนี่ย…. จบดีก่า…..

         พบกันอีกนะ… เมื่อ ใจเพียกหา………