รองผู้ว่าราชการจังหวัดขอนแก่นไม่สนใจรายงานของหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ลงพื้นที่ดูสภาพจริงช่วยเหลือยายหนูนาวัย 77 ปีที่ตาบอดอาศัยอยู่ลำพังกับสุนัขคู่กาย ต้องคลานเข้าครัว เข้าห้องน้ำ เข้าห้องนอน ชื่นชมหลานชายคอยดูแลยายสุดความสามารถลั่นทุกอย่างต้องเสร็จใน 3 วัน ขณะที่ยายหนูนาไม่ต้องตักน้ำในหนองและยอมไปพบแพทย์ตรวจตา หวังมองเห็นชัด

ความคืบหน้า กรณียายหนูนา คะนึงนึก อายุ 77 ปี ที่บ้านเลขที่ 97 ม.1 บ้านนาดอกไม้ต.หนองบัว อ.บ้านฝาง จ.ขอนแก่น ยายที่ตาบอด และอยู่ที่บ้านเพียงลำพัง เพราะสามีตาย ลูกสาวคนเดียวก็ตาย ส่วนหลานชาย หลานสาว 2 คน ปู่ย่าเอาไปเลี้ยง คนโตเป็นหลานชาย ต้องออกไปทำงานในเมืองขอนแก่น หลานสาวเรียนหนังสือ  ยายจึงต้องใช้ชีวิตเพียงลำพังในบ้าน โดยมีเจ้าดำ สุนัขที่เลี้ยงไว้ตามติดยายตลอด  โดยในแต่ละวันจะมีคนขายกับข้าว ที่ตระเวนขายตามหมู่บ้าน นำอาหารมาให้ยาย   ส่วนน้ำดื่มยายต้องซื้อน้ำถังมาครั้งละ 1 ถัง น้ำใช้ยายต้องถือคุถังไปหิ้วน้ำจากหนองน้ำหลังบ้านมาใส่โอ่งเอาไว้ใช้นั้น

เมื่อเวลา 11.30 น.วันที่ 26 มิถุนายน 2566 นายชาญชัย ศรศรีวิชัย รองผู้ว่าราชการจังหวัดขอนแก่น พร้อมด้วยนายกเหล่ากาชาดจังหวัดขอนแก่น นายอำเภอบ้านฝาง และนายกเทศมนตรีเทศบาลตำบลหนองบัว และเจ้าหน้าที่จาก รพ.บ้านฝาง  อสม.ลงพื้นที่ไปยังบ้านของยายหนูนา  โดยนายกเหล่ากาชาดจังหวัดขอนแก่น ได้นำถุงยังชีพพร้อมเงิน 3,000 บาทไปมอบให้ยาย นายอำเภอและรพ.บ้านฝางเข้าพูดคุยกับยาย เพื่อพายายไปรักษาสุขภาพและตรวจดวงตา เพื่อให้ตาของยายมองชัดขึ้น ในส่วนของนายกเทศมนตรีเทศบาลตำบลหนองบัวได้นำเตียงนอนพร้อมที่นอนมามอบให้ยาย ส่วนอสม.ในพื้นที่ ได้ร่วมกันเก็บกวาดบ้านพักอาศัยให้ยาย จนมีความสะอาดมากกว่าเดิม

โดยทันทีที่รองผู้ว่าราชการจังหวัดขอนแก่นเดินทางมาถึงก็ได้พูดคุยกับทางเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องและสอบถามคุณยายและหลาน พร้อมให้ไปจำลองการใช้ชีวิตประจำวันของยายหนูนา เพื่อให้เห็นสภาพความเป็นอยู่ที่แท้จริงนอกเหนือจากการรายงานตามขั้นตอน โดยยายหนูนาต้องใช้วิธีการคลำทางตามกำแพงเนื่องจาก ตาบอดสนิท 1 ข้างส่วนอีกข้างเห็นเป็นเพียงเงาลางๆและมืดเท่านั้น และหลังจากมาคลำทางมาถึงประตูหลังบ้านซึ่งเป็นบนริเวณครัว ยายหนูนาก็ต้องก้มคลานเอาเพราะมองไม่เห็น เพื่อไปก่อฟืน ส่วนการเข้าห้องน้ำก็ต้องคลานเข้าไป รวมทั้งเวลาเข้านอนภายในห้องนอนของคุณยายหนูนา ก็ต้องใช้วิธีคลานทั้งหมด โดยตลอดเวลาที่คุณยายใช้ชีวิตประจำวันนั้น จะมีเจ้าดำสุนัขคู่กายของคุณยายเดินตามไม่ห่าง

นายชาญชัย  รองผู้ว่าราชการจังหวัดขอนแก่น  กล่าวภายหลังตรวจสอบรายละเอียดทั้งหมดด้วยตัวเอง หลังจากให้ยายหนูนาสาธิตการใช้ชีวิตประจำวัน ขณะอยู่คนเดียวในบ้าน ทั้งการจุดไฟทำอาหารที่เตาถ่านในครัว การเข้าห้องน้ำ และการเดินไปมาในบ้าน เพื่อจะได้สั่งการให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องช่วยเหลือยายหนูนาได้ถูกจุดที่สุด

นายชาญชัย รองผู้ว่าราชการจังหวัดขอนแก่น  กล่าวภายหลังตรวจสอบรายละเอียดว่าหลังทราบรายละเอียดในการใช้ชีวิตของยายหนูนาแล้ว ทราบว่า มีหลานชายชื่อนายธนพงษ์ หรือตั๋น หร่องบุตรศรี อายุ 21 ปี ดูแลยายอยู่ แต่หลานชายยังต้องเดินทางไปทำงานในพื้นที่ตำบลบ้านทุ่ม จึงต้องเดินทางออกจากบ้านไปทำงาน 2-3 วันจะกลับบ้านมาหายาย เอาข้าว เอาอาหาร เอาเงิน มาให้ยาย มาซักเสื้อผ้าให้ยาย แล้วก็กลับไปทำงาน  แต่สิ่งที่หลานห่วงยายคือเรื่องดวงตาที่ข้างขวาบอดแล้ว ข้างซ้ายฝ้ามัว แสงจัดมองไม่เห็น แต่รู้กลางวันกลางคืน เพราะถ้ามีดตาข้างซ้ายพอจะเห็นลางๆซึ่งเหล่ากาชาดจังหวัดขอนแก่น ได้ประสานให้รพ.บ้านฝาง นำยายไปตรวจรักษาดวงตา เผื่อจะมองเห็นชัดกว่าเดิม รวมถึงการตรวจสุขภาพของยายให้ครบถ้วน

นอกจากนี้ ยังให้นายอำเภอบ้านฝาง ดูและเรื่องเครื่องครัว เปลี่ยนให้ยายใหม่ทั้งหมดเรื่องประตูหน้าต่างต้องทำให้เรียบร้อย ส่วนเทศบาลหนองบัวดูแลเรื่องการติดไฟฟ้าในบ้าน และทำรางน้ำฝน ทำพื้นบ้านให้เรียบ ทำราวให้ยายจับเดินในบ้าน  ส่วนเรื่องน้ำใช้ในบ้าน ยายไม่ต้องเดินไปตักในหนองน้ำแล้ว เพราะเพื่อนบ้านต่อประปาจากในบ้านมาให้ยายแล้วโดยไม่เก็บค่าใช้น้ำแต่อย่างใด

“ทั้งหมดที่มอบหมายให้แต่ละฝ่ายจัดการให้ยายนั้น ต้องเสร็จเรียบร้อยใน 3 วันอสม.ต้องมาดูแลยาย ให้ยายคุ้นชินกับการใช้ชีวิต  เพราะหลายจุดจะมีการทำราวเดินและเทพื้นยายอาจจะไม่คุ้นชิน  จึงต้องมีคนคอยแลอย่างใกล้ชิด”

ทางด้านน้องตั๋น  หลานชายของยายหนูนา กล่าวว่า หลังแม่เสียชีวิต ก็พายายไปอยู่ด้วยที่บ้านพ่อ  แต่ยายอยู่ไม่ได้ ยายอยากกลับมาอยู่ที่บ้านตัวเอง   โดยยายมีโรคประจำตัวคือโรคหอบหืดและโรคเบาหวาน ตาข้างขวายายบอดมาหลายปี ต่มาข้างซ้ายก็พร่ามัวมองไม่เห็น ก็พายายไปอยู่ด้วยอีก  แต่ยายก็ขอกลับมาอยู่ที่บ้าน  ตนก็มาอยู่กับยาย แต่ก็ต้องหางานทำ เพื่อมีรายได้มาเลี้ยงยาย จึงต้องทิ้งยายอยู่บ้านคนเดียว  แต่มาปีนี้ตาข้างซ้ายของยายเริ่มมองไม่เห็น แสงจ้าตาจะมืด แต่ยายยังรู้เวลากลางวันกับกลางคืนเพราะกลางวันตาจะมืด กลางคืนที่มีความมืดตาซ้ายจะพร่า พอมองเห็นแสงไฟบ้างแต่ไม่ชัด พยายามจะพาไปหาหมอรักษาตา แต่ยายไม่ยอมไป จึงต้องปล่อยยายไว้ที่บ้านกับสุนัข 2-3 ตัว แล้วออกไปทำงาน  และที่ผ่านมา ที่บ้านมีน้ำบาดาลใช้  แต่ใช้มาได้ประมาณ 3 ปี น้ำไม่มี จึงต้องหิ้วน้ำจากหนองน้ำมาใส่โอ่งให้ยายใช้  แต่ช่วงที่ตนไม่อยู่ยายจะหิ้วน้ำจากหนองน้ำมาใช้เอง แต่วันนี้รู้สึกลางแล้ว ที่ข้างบ้านต่อน้ำประปามาให้ยายใช้

ขณะที่นางลอง คะนึงนึก อายุ 73 ปี อสม.ของหมู่บ้าน และเป็น,กพี่ลูกน้องกับนายหนูนากล่าวว่า มาดูแลยายหนูนาบ้างเดือนละ 2-3 ครั้ง  บางครั้งหลานชาย ที่ทำงานก็ฝากเงินให้ซื้ออาหารมาให้ยาย และมาดูแลล้างถ้วยชามและทำอาหารให้ยายกิน

ส่วนยายหนูนา กล่าวภายหลังจากที่พบกับรองผู้ว่าราชการจังหวัดขอนแก่น และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องลงพื้นที่มาที่บ้านและแก้ไขในสิ่งที่ขาดหายในบ้านให้ ว่า  ห่วงหลานชายที่ต้องเดินทางไปมาและต้องหาเงินมาเลี้ยงยาย ตอนนี้จึงจะไปกับหมอเพื่อรักษาดวงตาให้มองเห็นได้ชัดขึ้น เพราะอยากอยู่กับหลานไปนานๆ