“ปะจัน” โดย “เขี้ยวจัน”

ที่นี่….ไม่ใช่คอลัมน์ร้องทุกข์ แต่เป็น การสังคมอุดมปัญญา ลุกขึ้นมา “ทวงสิทธิ” ของการเป็นพลเมืองผู้ตื่นรู้ เจ้าของคะแนนเสียงที่เลือก “ตัวแทน” ในทุกระดับ ของการปกครองส่วนท้องถิ่น และการบริหารบ้านเมือง ด้วยข้าราชการ “ตัวแทน” จากส่วนกลาง ทุกกระทรวง ทบวง กรม…[ หน้ารวมบทความ ปะจัน ]

“ลิงแก้แห” เป็นสำนวนคนโบราณ ที่ต้องการเตือนผู้คนให้พึงระมัดระวัง จะทำการใดๆ จงคิดพิจารณา ไตร่ตรองให้รอบคอบ หาข้อมูลความรู้ให้เพียงพอ ก่อนตัดสินใจลงมือทำ อย่าให้เกิดสภาพที่ไม่รู้จริง เกิดปัญหาทับซ้อนหลายปม พันกันยุ่งเหยิงชนิดที่แกะแก้อย่างไร ก็ไม่สามารถคลี่คลายได้

ผู้เขียนขอยก คำโบราณ ที่เป็นอมตะวาจา มาเล่าสู่กันฟัง เรื่อง นโยบายของรัฐบาล ว่าด้วย “การแก้หนี้”

เป็นที่รู้ และยอมรับกันว่า มี “หนี้นอกระบบ ” เกิดขึ้น  พอกพูนจนกำลังซื้อภายในประเทศลดลง ยิ่งเจอสถานการณ์โควิด-19 เข้ามาซ้ำเติม จนหลายภาคอุตสาหกรรม-ภาคบริการ ยังไม่ฟื้นตัว และโลกใบนี้ ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

คำถามถัดมา คือ เมื่อรู้ว่ามีหนี้นอกระบบ แล้วใยรัฐบาลไม่มีมาตรการใดๆ ในการทำหนี้น้อยลง หรือ นายทุนปล่อยให้มีเงินกู้ กลายเป็นผู้มีอิทธิพล ในพื้นที่เขารู้ตัวตนกันว่า ใครเป็นใคร ส่วนฝ่าย “ผู้กู้ ” ก็เห็นๆกันว่าเป็นใครกันบ้าง มาตรการประชิดตัว ที่จะสร้างอาชีพ สร้างรายได้ มีการตลาดเข้ามารองรับ จากหลายหน่วยงาน ที่ใช้งบประมาณ หากมีการบูรณาการ กันอย่างจริงจัง น่าจะ “เป็นคุณ” กับประเทศชาติ ในระยะยาว

กระทรวงมหาดไทย ที่ได้รับมอบหมายให้มาจัดการเรื่องนี้ ผ่านไปทาง ผู้ว่าราชการทุกจังหวัด ล่าสุด ปลัดกระทรวงมหาดไทย ออกมารายงาน เป็นผลงาน เมื่อ วันที่ 26 มกราคม 2567 ที่ผ่านมา ว่า

“ มีลูกหนี้นอกระบบเข้ามาลงทะเบียน จำนวน 1.34 แสนราย  และมีเจ้าหนี้ มากกว่า 1 แสนราย มูลหนี้ กว่า 8,966 ล้านบาท มีการไกล่เกลี่ย สำเร็จแล้ว 7,297 ล้านบาท และ ยังเปิดให้ลูกหนี้ลงทะเบียน จนถึง 29 กุมภาพันธ์ 2567 นี้ “

ความคาดหวังของลูกหนี้ คือ รัฐบาลจะไกล่เกลี่ย ให้ เจ้าหนี้ ยกหนี้ให้…

แต่ในความเป็นจริง นโยบายนี้ “ไม่มี การยกหนี้ให้ ” แต่ประการใด

บนโต๊ะเจรจา ที่เชิญ “เจ้าหนี้ ” มาพบกับ “ลูกหนี้ ” คือ การเจรจา ลดดอกเบี้ย คงไว้เฉพาะ “เงินต้น ”  ที่ลูกหนี้ ยังต้องชำระคืน นี่คือ ดีลที่ดีที่สุด ในการไกล่เกลี่ย รองลงมาคือ การลดดอกเบี้ย ซึ่งลดลงเพียงระดับหนึ่งเท่านั้น ว่ากันว่า ดอกโหดมาก บางราย 30 % ต่อเดือน หักดอกเบี้ยไว้ล่วงหน้าก็มี เช่น กู้เงิน 100 บาท หักดอกเบี้ยไว้ทันที 30 บาท คือจ่ายให้ลูกหนี้ 70 บาท

ข้อมูล ในทางปฏิบัติ พบว่า “เจ้าหนี้ ” ไม่ค่อยมาเจรจา ถึงหน่วยงานราชการเชิญแล้วก็ไม่มา ในพื้นที่เขารู้ๆกันว่า ใครเป็นใคร คิดกันไปไกลอีกว่า นายทุนเหล่านี้ อาจมีช่องทางนำเงินไปลงทุนในทิศทางสีเทาอื่นๆ ไม่ปล่อยกู้อีกแล้ว เพราะทางการกวนใจ

ส่วน “ลูกหนี้ ” ก็ชะเง้อ รอความหวัง แต่ยังคงเป็นหนี้ต่อไป ตราบใดที่ยังไม่ลุกขึ้นมาสู้ชีวิต ปลดหนี้สินของตัวเอง

สภาพรุงรัง ไม่ต่าง “ลิงแก้แห ”