“ปะจัน” โดย “เขี้ยวจัน”

ที่นี่….ไม่ใช่คอลัมน์ร้องทุกข์ แต่เป็น การสังคมอุดมปัญญา ลุกขึ้นมา “ทวงสิทธิ” ของการเป็นพลเมืองผู้ตื่นรู้ เจ้าของคะแนนเสียงที่เลือก “ตัวแทน” ในทุกระดับ ของการปกครองส่วนท้องถิ่น และการบริหารบ้านเมือง ด้วยข้าราชการ “ตัวแทน” จากส่วนกลาง ทุกกระทรวง ทบวง กรม…[ หน้ารวมบทความ ปะจัน ]

สังคมสูงวัย เต็มรูปแบบแล้ว สำหรับเมืองไทย คนแก่-อายุเกิน 60 เดินกันเต็มถนน จุดท่องเที่ยวหลายจุด เต็มไปด้วยคนกลุ่มนี้แหละ พวกเขาไปกันเป็นหมู่คณะ นัดเลี้ยงรุ่น นัดกินข้าว ไปเที่ยวกัน ใส่เสื้อแบบเดียวกัน สีเดียวกัน ลายเดียวกัน แลดูน่ารัก น่าเอ็นดู

หากเป็นเด็กๆ อนุบาล แต่งตัวเหมือนกัน เพื่อให้คุณครูดูแล ได้ทั่วถึง เดิน วิ่ง น่ารัก น่าเอ็นดู เช่นกัน ชีวิตมนุษย์ คือ วัฎจักรสังขาร เกิด แก่-กลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง และคืนสู่ธรรมชาติ เยี่ยงนี้แหละ

ยอมรับกันว่า คนไทย รู้เรื่อง การวางแผนทางการเงินกันน้อยมาก หาเช้า-กินค่ำ หาค่ำ ไว้มากินเช้า ก็ลำบากกันแหละ เงินเก็บ เงินออม ไม่ต้องพูดถึง

คนบนยอดปิรามิด ราว 5 % ของประชากรไทย รวยล้นฟ้า ไม่รู้จะเอาเงินไปทำอะไร  เที่ยว ช้อปปิ้ง ซื้อรถหรู คอนโดริมน้ำ เพชร ทอง แต่ คนจน มีเงินติดบ้าน นับบาทได้ จอแจ อยู่กันแออัด

ยุคสูงวัย คนอายุยืน ไม่ตายง่าย ซะด้วย เจ็บป่วย ต้องรักษา ลูกหลาน อาจไม่ดูแล เหมือนคนอีกรุ่น เพราะภาระของแต่ละคน ยังแบกอีกหลายเรื่อง

ปู่ย่า ตายาย ยุคนี้ จึงเป็นเรื่องที่คนรุ่นลูก ลุกขึ้นมาดูแล หรือต้องดูแลตัวเอง ส่วนคนรุ่น 60+ มีการวางแผน ของตัวเอง เพราะอาจเป็นยุคที่เรียนหนังสือ ความรู้จึงช่วยให้พวกเขาวางแผนชีวิตได้ดีกว่ารุ่นพ่อแม่

มีงานวิจัยบางชิ้น ที่ระบุ ว่า วัยช่วงอายุของคน หลัง 60 หรือ หลังเกษียณวัย ที่เดินทางระหว่างเวลา ไปจนถึงค่าเฉลี่ย ราว อีก 20 ปี ข้างหน้าก่อนเดินทางสู่ภพภูมิใหม่นั้น ต้องใช้เงิน แบบพอเพียง ราว 4 ล้านบาท และหาก อายุยืนยาวกว่านั้น ก็ต้องใช้มากกว่า

การวางแผน ด้วยการเก็บเงินรอ จึงมีทางเลือกให้ได้เป็นข้อมูลในการวางแผนไว้ก่อน เริ่มตั้งแต่บ้านบางแค-บ้านพัก สว.ยุคเริ่มต้น และเป็นที่รู้จัก ใช้เงินราว 360,000 บาท ต่อ 20  ปี ยอดนิยม คิวยาวมาก เต็ม จนต้องรอคิว ให้คนที่อยู่เช็คเอ๊าท์ออกไปวัดก่อน จึงจะมีเตียวว่าง

ราคาไล่เรียงไปจนถึง 6 ล้านบาท ต่อ 20 ปี ซึ่งค่าใช้จ่ายดังกล่าว เป็นการมอบเงินให้ สถานที่ ที่เขาดูแล แต่อาจต้องมีเงินติดกระเป๋า ของตัวเองอีกตามอัตภาพ ที่อยากกิน อยากใช้ ที่ค่อยๆ เดินทางสู่ อีกฝั่งปลายทางของชีวิต

มนุษย์ จึงควรปลดปลง กับ ยศ ลาภ เงินทอง เพราะปลายทาง เอาอะไรติดตัวไปไม่ได้เลย การแย่งชิง ความโลภ ทำลายล้าง จึงอาจกลายเป็น เถ้าธุลีของบ้านเมือง ก่อนที่ตัวเอง จะถึงกาลเวลาซะอีก และชีวิตที่เหลือ จะอยู่อย่างไร…..ฮืมมม…. น่าคิด… มรณานุสติ เตือนสตินักการเมือง ที่บ้านเมืองปั่นป่วน ในขณะนี้…

………………………