“ปะจัน” โดย “เขี้ยวจัน”

ที่นี่….ไม่ใช่คอลัมน์ร้องทุกข์ แต่เป็น การสังคมอุดมปัญญา ลุกขึ้นมา “ทวงสิทธิ” ของการเป็นพลเมืองผู้ตื่นรู้ เจ้าของคะแนนเสียงที่เลือก “ตัวแทน” ในทุกระดับ ของการปกครองส่วนท้องถิ่น และการบริหารบ้านเมือง ด้วยข้าราชการ “ตัวแทน” จากส่วนกลาง ทุกกระทรวง ทบวง กรม…[ หน้ารวมบทความ ปะจัน ]

มิใยที่ตัวเลขสถิติหลายสำนัก และหลายหน่วยงาน ที่นักการเมืองนั่งหัวโต๊ะ พวกเขามาจากการเลือกตั้ง ที่ “เชื่อมโยงกับประชาชน ” ด้วยเสียงข้างมากตามระบบประชาธิปไตย ทั้งในระดับท้องถิ่นและระดับประเทศ

สถิติสำคัญที่ปรากฏ คือ หมวดการแข่งขันของประเทศ ไม่ได้รับการพัฒนาเท่าที่ควรจะเป็น นั่นหมายถึง อาการของการถูกแซงจากประเทศเพื่อนบ้าน

การแข่งขันของประเทศ เป็นปลายทางเป้าหมายของการพัฒนาประเทศ ที่ต้องมีการวางแผนรากฐาน ต้องใช้เวลา อาทิ การศึกษา ที่ต้องวางระบบให้สอดคล้อง เหมาะสมกับแบบพัฒนาประเทศ ว่าจะเดินไปทางใด หรืออีกคำที่เรียกกันคือ แผนยุทธศาสตร์ชาติ ซึ่งเราวางกันไว้ 20 ปี

20 ปี ข้างหน้า เราอยากเห็นประเทศของเราเป็นอย่างไร เป็นหมุดหมาย เป็นภาพเดียวกัน ซึ่งอาจใช้หลายกลยุทธ ต่างวิธี แต่เป้าหมายเดียวกัน

พลังสำคัญ ในกการพัฒนาประเทศ คือ พลังบุคลากร หรือ คุณภาพของคนในชาติ คนฉลาด มีคุณภาพ อยู่ที่ใด ก็สร้างชาติได้ ดูอย่างอิสราเอล ประเทศเล็กนิดเดียว เป็นทะเลทราย ปลูกพืชผักเมืองหนาว ส่งขายทั่วโลก

ในรอบ กว่า 10 ปี ที่ผ่านมา พบว่า เมืองไทยของเรา ปรับเปลี่ยนประเทศได้ เชื่องช้ากว่า การเปลี่ยนแปลงของโลก ส่วนหนึ่ง และส่วนสำคัญ ต้องก้มหน้ายอมรับกันว่า เกิดจาก การบริหารงานของ “นักการเมือง” ที่มองประโยชน์ของประเทศ ไม่ทะลุทะลวง เพราะติดกับดัก ประโยชน์ส่วนตนและพวกพ้อง หวัง หวงอำนาจทางการเมือง ไว้ในมือให้นาน หว่านโครงการ “ประชานิยม” หวังผลระยะสั้น โดยไม่มองอนาคตของประเทศ การพัฒนาประเทศ จึงเสียโอกาสไปอย่างแสนเสียดาย…….

……………………………………………………….

นักการเมือง หยิบยกเรื่องการแก้ไขรัฐธรรมนูญ ออกมาเป็นเรื่องเร่งด่วนที่ต้องพิจารณา ทั้งที่ทั้งรู้ว่า ต้องใช้เงินงบประมาณ และไม่ใช่เรื่องเร่งด่วนที่จะบริหารประเทศ ไม่ให้ตกขบวนการแข่งขัน ไปไกลกว่านี้

“จุดดิ้น” ของการแก้ไข ที่ปรากฏกันในสื่อ คือ นักการเมือง อยากเข้าไปแก้ไขเรื่อง “จริยธรรม” คุณสมบัติของรัฐมนตรี ที่เข้ามารับตำแหน่งนั่งหัวโต๊ะ สั่งการ แต่งตั้ง โยกย้ายคนทำงาน-ข้าราชการ

ประชาชน ตรองดูได้ว่า ระหว่างการแก้ไขรัฐธรรมนูญ กับ การแก้ไขปัญหาปากท้อง เศรษฐกิจ วางแผนงานให้ประเทศ อะไรจะต้องลงมือทำก่อน……แต่นักการเมือง ไม่นำพา….

น้ำท่วม รอน้ำแห้งก่อน จึงจะไปเยี่ยมนะ…. ไปดูคอนเสิร์ต จึงไม่มีเวลาบริหารน้ำท่วม…ผู้ว่าราชการจังหวัดไม่รอต้อนรับ เพราะติดภารกิจสำคัญในวันเกือบสุดท้ายของการรับราชการ ก็วางกล้าม ตั้งกรรมการสอบวินัย… ไม่ให้ความสำคัญกับปัญหาคอร์รัปชั่นมะเร็งร้ายเกาะกินสังคม

โลกโซเซียล เคยใช้ได้ผล กับการเลือกตั้งมาแล้ว ในหลายประเทศ คนไทยนิยมใช้สื่อออนไลน์ติดอันดับโลก น่าจะทบทวนอนาคตของชาติร่วมกัน เชิงสร้างสรรค์ ผ่านหลายช่องทาง ว่า นักการเมือง ควร แก้ไข อะไรก่อน ระหว่าง รัฐธรรมนูญ (กินไม่ได้) กับปัญหาเศรษฐกิจ เรื่องปากท้อง และการวางรากฐานของประเทศ ให้คนรุ่นลูกหลาน…

………………………