“ ปะจัน “  โดย  “เขี้ยวจัน ”

ปีที่ 3 : ตามที่ใจสั่งมา……..

ที่นี่….ไม่ใช่คอลัมภ์ร้องทุกข์ แต่เป็น การสังคมอุดมปัญญา ลุกขึ้นมา “ทวงสิทธิ” ของการเป็นพลเมืองผู้ตื่นรู้   เจ้าของคะแนนเสียงที่เลือก”ตัวแทน”  ในทุกระดับ ของการปกครองส่วนท้องถิ่น   และการบริหารบ้านเมือง ด้วยข้าราชการ “ตัวแทน” จากส่วนกลาง ทุกกระทรวง ทบวง กรม [ หน้ารวมบทความ ปะจัน ]

เสียงระฆัง…การเลือกตั้งระดับท้องถิ่น กำลังจะมาถึง ในอีก ไม่นานนี้…คุณคิดถึงอะไร กันบ้างล่ะ…คืนหมาหอน… เงินสะพัด… ความคึกคักของการหาเสียง การพูดจากของนักการเมืองเพื่อหวังคะแนนเสียง

อีกภาพที่ เห็นภาพ คือ เงินโปรยมาจากเฮลิคอปเตอร์- Helicopters Money มีเงินที่ไหน มีคนที่นั่น การเลือกตั้งท้องถิ่น เป็นไปตามกฎหมายรัฐธรรมนูญ ปี 2560 ฉบับที่นักการเมือง อยากจะแก้กันทั้งฉบับนี่แหละ

หนึ่งในเจตนารมณ์ คือ ความต้องการในการกระจายการปกครอง ให้คนในท้องถิ่นนั้นๆ ดูแล บริหารจัดการกันเอง ซึ่งคาดว่าจะรู้จัก รู้ใจ รู้พื้นที่กันดีที่สุด

โครงสร้างรายได้ คือ มีการจัดเก็บรายได้ ในระดับท้องถิ่น ให้เป็นรายจ่ายหมุนเวียน ในพื้นที่ ไม่ต้องนำส่งเข้ารัฐบาลส่วนกลาง

โครงสร้างการบริหารงาน คือ การย่อส่วน เล็กลงไป จากระดับประเทศ ด้วยการมี “สภาองค์การบริหารส่วนจังหวัด”  สมาชิกองค์การบริหารส่วนจังหวัด ทำหน้าที่ คล้าย สส. เป็นฝ่ายนิติบัญญัติ   มี เรียกกันว่า “สจ.” นายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด เป็นฝ่ายบริหาร มีอำนาจหน้าที่ในการกำหนดนโยบาย อนุญาต อนุมัติเกี่ยวกับราชการของ อบจ.นั้นๆ ซึ่งหมายถึงพื้นที่จังหวัดนั้นๆ

คน งาน และ เงิน ต้องมาด้วยกัน รัฐบาลอนุมัติงบประมาณ ให้กับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น มากน้อยเพียงใด มะ…มาเจาะเซฟ ดูกัน…..

ปี  2567                               ปี  2568

งบประมาณแผ่นดิน           3.48 ล้านล้านบาท                         3.75     ล้านล้านบาท

งบประมาณ อปท.           790,237    ล้านบาท      (22%)           838,666   ล้านบาท (23%)

• จัดเก็บเอง ในท้องถิ่น 445,945  ล้านบาท  ( 58%)          461,245  ล้านบาท(55%)
• รัฐอุดหนุน     344,292   ล้านบาท (42%)           377,421  ล้านบาท (45%)

มองทะลุเซฟ ของ อปท. เงินทะลัก ทะลุ กว่า แปดแสนล้านต่อปี เข้าไปแล้ว คำนวณหยาบๆ คือเกือบ 1 ใน 4 ของงบประมาณแผ่นดิน ในแต่ละปี ถูกกระจายไปสู่ภูมิภาค ผ่านเส้นทางการกระจายอำนาจสู่ท้องถิ่น

มองทะลุลงไปแนวตั้ง พบอีกว่า สัดส่วนเงินอุดหนุนจากรัฐบาลกลาง ไม่ได้ลดลง รายได้ที่ไม่ต้องส่งเข้าส่วนกลาง เกือบ 60 % แต่รัฐบาลส่วนกลาง ต้องควักกระเป๋า ลงไปอุดหนุนอีก กว่า 40% ทั้งที่เรียกร้องจะขอกระจายอำนาจการปกครอง แต่เมื่อยังต้องแบเมือขอเงินจากส่วนกลาง จึงมีอาการ “ชักยะเย่อ” กันเรื่อยมา

ตามเกณฑ์ของกฎหมายกำหนดว่า รายได้ของอปท. ต้อง อยู่ที่ร้อยละ 35 ของรายได้สุทธิของรัฐบาล แต่ปัจจุบัน ทำได้ราว ร้อยละ 16 เท่านั้น

นัย ว่า การเลือกตั้งระดับท้องถิ่น เป็นฐานเสียงที่มั่นสำคัญของการได้มาซึ่งอำนาจในการบริหารประเทศของพรรคการเมือง การบังคับใช้กฎหมาย จึงเป็นน๊อตหลวมๆ เรื่อยๆ มาเรียงๆ

การเลือกตั้ง ระดับท้องถิ่น จึงเดือดพล่าน ด้วยการนี้… การช่วงชิงอานาจ ในการบริหารเงินงบประมาณ ที่มาพร้อมกับขุมกำลัง อำนาจ บารมี บางจังหวัดที่กุมบังเหียนต่อเนื่องยาวนาน จนกลายเป็น “บ้านใหญ่” ของบางตระกูล ที่พร้อมเชิดหัว ก้าวเดินสู่เวทีระดับประเทศ ที่จะเชื่อมร้อยเส้นทาง ทางการเงิน ดึงลงกลับมายังท้องถิ่น ในอีกหลายกระทรวง หลายกรม

เส้นทางแห่งอำนาจ จึงหอมหวน เชิญชวน “นักเลือกตั้ง” ดุเดือด เดิมพันด้วยชีวิต ผิดหู ไม่ยอมกัน เป็นได้ “กระสุนจริง” ที่ไม่ใช่เพียง “คลังแสง” ที่สาดลงพื้นที่

เซฟ ทะลัก ออกมาด้วยเงินนับแสนล้าน …..

โปรดติดตาม ตาไม่กระพริบ ตอนต่อไป จังหวัดใด  อบจ.ใด รับเงินนับพันล้านต่อปี….โอวว…แม่เจ้า…. อิหยังว่ะ…

ที่มา : 1 สำนักงบประมาณของรัฐสภา

2 ปีงบประมาณ คือ 01 ตุลาคม-30 กันยายน  ของทุกปี

3 อปท. คือ  องค์การปกครองส่วนท้องถิ่น

…………………………………………………………………………………………………………………