“ ปะจัน ”  โดย  “เขี้ยวจัน ”
ปีที่ 3 : ตามที่ใจสั่งมา……..

ที่นี่….ไม่ใช่คอลัมน์ร้องทุกข์ แต่เป็น การสังคมอุดมปัญญา ลุกขึ้นมา “ทวงสิทธิ” ของการเป็นพลเมืองผู้ตื่นรู้   เจ้าของคะแนนเสียงที่เลือก”ตัวแทน”  ในทุกระดับ ของการปกครองส่วนท้องถิ่น   และการบริหารบ้านเมือง ด้วยข้าราชการ “ตัวแทน” จากส่วนกลาง ทุกกระทรวง ทบวง กรม [ หน้ารวมบทความ ปะจัน]

การเมืองใกล้ตัว ตัวแทนระดับหมู่บ้าน กำลังจะเลือกตั้ง อาทิตย์ที่ 11 พฤษภาคม 2568 นี้

ขอนักการเมือง ทำเพื่อบ้านเกิด หมู่บ้านตัวเอง จะมีบ้างไหม ???

ปัญหา ที่รุก รุมเร้า ไล่ล่าคนไทย จากอดีต วิ่งเลยแซงหน้า ไปรออนาคต มองเห็นภาพว่า จะเกิดอะไรขึ้น จากการกระทำของตัวเองในอดีต ทั้งที่รู้ปัญหา พูดกันทุกเวที เวลาพอเดินลงมา ก็มองหาคนทำงานแทบจะไม่มีปัญหา จึงคาราคาซัง อยู่อย่างนั้น สะสม มาจนถึงวันนี้….

ประเทศชาติ ต้องพัฒนาด้วย “การพัฒนาคน” ระบบการศึกษา การรัดกุมทางนโยบายการเงิน การคลัง ใช้เงินอย่างคุ้มค่าทางเศรษฐกิจ การผลิตภาคการเกษตร อุตสาหกรรม ต้องสอดรับกัน ให้เป็นสินค้า นำเข้า-ส่งออก อย่างมีชัย

โจทย์เหล่านี้ เชื่อว่า ผู้บริหารระดับประเทศ รู้เต็มอก แต่จะหยิบยก ออกมาวางโครงสร้างให้ประเทศบ้างไหม เพราะต่างรู้ว่า มีระยะเวลาเข้ามากุมอำนาจ เพียงจำกัด เวลาสั้นๆ จึงขอกอบโกย จะคิดยาวๆทำไมกัน ขอโกยเข้ากระเป๋า สร้างความร่ำรวยให้ตัวเอง ดีกว่า วุ้ย….

เมืองไทย ดีทุกอย่าง ยกเว้น อยู่เพียงเรื่องเดียวจริงๆ จากที่พูดหยอกๆ แต่จริงล้านเปอร์เซ็นต์ว่า คือ “นักการเมือง” ที่ทำเพื่อบ้านเมือง หายาก ที่เข้ามาได้ คือ “นัก (ธุรกิจ) การเมือง” ที่เข้ามาแสวงหาผลประโยชน์ให้ตัวเองและพวกพ้อง

ความเอื้อเฟื้อ ใจดี ของคนไทย เพื่อถูกจับใส่ในวังวนของผลประโยชน์ จึงกลายเป็นปัญหาที่แก้ไม่ตก เรื่องนี้ เป็นเหรียญสองด้าน ที่ใช้ดี-ดี ใช้ในทางตรงข้าม-ก็อย่างที่เห็นในวันนี้

นโยบายระดับชาติ ถูกส่งผ่าน คล้ายลูกวิ่งของโดมิโน่ สไลด์ไถทับกันลงไป พร้อมเงินงบประมาณและกำลังบังคับบัญชา ที่มีกฎระเบียบ กฎหมายบังคับใช้ รวมทั้งการพิจารณาความดี ความชอบของข้าราชการ มากกว่า 2 ล้านคน ทั่วประมาณ ที่ถูกบัญชาการ ให้ทำตามนโยบายนั้น โดย นักการ เมือง ที่ผ่านระบบการเลือกตั้งเข้ามา ตามระบบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์เป็นองค์พระประมุข

จุดศูนย์รวมอำนาจ จึงอยู่ที่ ”นักการเมือง” อำนาจที่ได้มาในมือ อันทรงอิทธิพล จึงเป็นที่ไขว่คว้า ให้ได้มา เป็นที่มาของการวางหมากกล สมการทางการเมือง ในการ “ซื้อเสียง” พื้นที่ไหนที่จะกำชัยได้มาก กลยุทธที่ต้องการส่วนแบ่งทางการตลาดมาก ถูกกางออกมาวางหมุด ทุกครั้งของการเลือกตั้ง

“ปิรามิดฐานอำนาจ” ตั้งแต่ระดับนักการเมืองท้องถิ่น พวกเขามองทะลุ ว่าต้องเดินเกมส์อย่างไร เป็นที่มาของนโยบาย “ประชานิยม” หว่านลงไป เพื่อเอาใจ คนส่วนใหญ่ เพื่อคะแนนเสียง ให้ได้มาซึ่งอำนาจ โกงกินกันมากๆ “รถถัง” ออกมาวิ่ง เรารู้จักและเรียกว่า “วงจรอุบาทว์” นั้นแล…

ขอ “คนดี” จากฐานปิรามิดแห่งอำนาจ จากฐานแรก บันไดขั้นแรก จากการเลือกตั้งระดับท้องถิ่น ที่พวกเขา จะหมดวาระลง ในวันที่ 26 มีนาคม 2568 นี้แล้ว โดยกำหนดให้มีการเลือกตั้ง ระดับเทศบาล ทั่วประเทศ อาทิตย์ที่ 11 พฤษภาคม 2568 นี้  หรืออีกราว 45 วัน ข้างหน้า นี้

จะมีนักการเมือง ทำเพื่อบ้านเกิด หมู่บ้านตัวเอง จะมีบ้างไหม ???